Tussen hoop en...

De ronde lijkt alsof er veel vanaf hangt.

We hebben ons best gedaan en de kansen goed benut. Meer hebben we niet meer kunnen doen.

De eerste wachtweek heb ik er weinig meer bij stilgestaan behalve dat ik mijn eisprong heb vastgesteld en dat er dus een kans in zat.  Aan het eind van deze week kregen we het nieuws dat een zus van mijn man zwanger is.  Super leuk natuurlijk! Maar nog veel leuker als we samen zwanger zouden zijn. Er komt een lichte druk erbij…het zou leuk zijn als de kinderen ongeveer even oud zullen zijn. Ook zal het ideaal zijn omdat wanneer ik met verlof zal gaan, wij een andere opvang moeten regelen en ik het op die manier zou kunnen invullen.

De tweede week had ik er geen tijd voor er verder bij stil te staan. Het was een hele drukke stressvolle week.  Ik heb het overleeft. Maar vanaf vrijdag merkte ik dat mijn baarmoeder bezig was en is mijn rechterborst sinds zaterdag gevoeliger.

Morgen, dinsdag is mijn NOD. Ik voel van alles maar dat kan van alles betekenen. Het zal zo leuk zijn, maar ik durf niet te hopen.